Het begint met kijken. Naar bomen en onkruid, de vorm van een blad, de kleur van een bloem.
Ik zet mijn fiets neer en raap bladeren op. Ik pluk een paardenbloem. Zoek een rechte tak. Geniet van de stilte in het park. In mijn atelier sorteer ik het materiaal. Met wol, zijde, linnen en katoen maak ik er bundels mee.
Van papier maak ik stapeltjes, schrijf er teksten op, doe er gevonden ijzeren voorwerpen erbij en stukjes stof. Die worden gestoomd of gekookt in de pan. Zal ik er water bij doen, een handvol bessen, of wat andere verfstof uit de natuur?
De bundels en pakjes uit de pan leg ik voor me neer. Ik geniet van de compositie. Als ik geduld heb laat ik ze een paar dagen liggen. En dan de beloning, het touwtje eraf. Het openen van de bundel zorgt voor vreugde en verwondering over wat er is gebeurd. Maar ook voor confrontatie met mijn eigen verwachtingen. Als ik de controle los kan laten, krijg ik de meest bijzondere resultaten. Gelaagdheid.
Ecoprinten: is het de natuur, scheikunde, of magie?
Jaren geleden begon ik me vooral te verdiepen in ecoprinten omdat ik meer natuurlijke kleur in mijn werk wilde. Inmiddels gaat het niet alleen meer om kleur maken: ecoprinten is veel meer. Het blijft een klein mysterie, die gedrukte vormen, kleuren en patronen die tijdens het proces ontstaan en in elkaar overlopen. De techniek van het ecoprinten gebruik ik inmiddels als basis voor allerlei werk: sjaals en kussens, (dag)boeken, (handgestikte) kledingstukken, “schilderijen” om aan de muur te hangen. Ik verkoop mijn werk op kunstmarkten en in een aantal winkels. Ook geef ik workshops in ecoprinten voor zowel beginners als gevorderden.
Werken in verwondering
Ik vind het bijzonder om te merken welke emoties er langs komen gedurende het hele proces van ecoprinten. Onrust, ongeduld, verwondering, verwachting, zielsvreugde.
Bij de tentoonstelling Once in a lifetime in de Oude Kerk in Amsterdam werd ik geraakt door dit citaat van de Belgische schrijver David van Reybrouck:
“Het gaat om het moment, het besef dat hier een broze schoonheid ontstaat die eenmalig, kwetsbaar en onherhaalbaar is en in deze tijd van eeuwige heropvraagbaarheid van bestanden zijn unieke bestaan ontleent aan dat wat zich bevindt, voltrekt, openbaart en ontvouwt op dit ene moment, op deze ene plaats. “